ABOUT DCCE

เกี่ยวกับเรา

ด้วยสถานการณ์ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลก ประเทศไทยได้ให้สัตยาบันเข้าร่วมเป็นภาคีความตกลงปารีส (Paris agreement)

ตามกรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (United Nations Framework Convention on Climate Change: UNFCCC)

ส่งผลให้ต้องดำเนินการตามพันธกรณีระหว่างประเทศเกี่ยวกับการรายงานบัญชีปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งกำเนิด และปริมาณการกักเก็บก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งดูดซับ การกำหนดเป้าหมายในการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และดำเนินมาตรการเพื่อลดปริมาณก๊าซเรือนกระจกภายในประเทศให้ได้ตามเป้าหมายที่กำหนดคือ ประเทศไทยบรรลุเป้าหมายความเป็นกลางทางคาร์บอน ภายในปี ค.ศ. 2050 และบรรลุเป้าหมายการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์ได้ในปี ค.ศ. 2065

เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2566 ได้มีประกาศพระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนชื่อจากกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อมเป็นกรมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม สังกัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อยกระดับการแก้ไขปัญหาด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีความรุนแรงมากขึ้น พัฒนาขีดความสามารถของบุคลากรและเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง สร้างความตระหนักรู้ให้แก่ประชาชน ตลอดจนการสร้างความร่วมมือและส่งเสริมการมีส่วนร่วมของหน่วยงานต่าง ๆ รวมทั้ง มีภาระหน้าที่ในการจัดเก็บและรวบรวมข้อมูลเพื่อใช้ในการคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และจัดทำบัญชีก๊าซเรือนกระจกเพื่อเสนอต่อ UNFCCC ตามศักยภาพและความพร้อมในการดำเนินการของประเทศ โดยประเทศไทยจัดอยู่ในฐานะภาคี นอกภาคผนวกที่ 1 (Non-Annex I) ของ UNFCCC มีหน้าที่ในการจัดส่งรายงานแห่งชาติ (NC) ทุก 4 ปี และรายงานความก้าวหน้ารายสองปี (Biennial Update Report: BUR)

สืบเนื่องจากผลลัพธ์ของการประชุม COP24 ณ เมืองคาโตไวซ์ ประเทศโปแลนด์ ได้มีการเปลี่ยนแปลงให้มีการดำเนินงานจัดส่งรายงานความโปร่งใสรายสองปี (Biennial Transparency Report: BTR) แทนการจัดส่งรายงาน BUR

ประกอบด้วยรายละเอียดที่ต้องดำเนินการ ได้แก่ รายงานข้อมูลบัญชีก๊าซเรือนกระจกของประเทศ ข้อมูลที่จำเป็นในการติดตามความก้าวหน้าการดำเนินงานและการบรรลุเป้าหมายการลดก๊าซเรือนกระจกของประเทศ (Nationally Determined Contribution: NDC) รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับการปรับตัวและการสนับสนุนตามหลักเกณฑ์ที่กำหนด โดยที่ประชุมรัฐภาคีความตกลงปารีส และ ในการทำรายงานข้อมูลบัญชีก๊าซเรือนกระจกของประเทศปัจจุบันกำหนดให้มีการคำนวณตามคู่มือการจัดทำบัญชีก๊าซเรือนกระจกแห่งชาติปี ค.ศ. 2006 ของ คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Intergovernmental Panel on Climate Change: IPCC) หรือ (IPCC guidelines for national greenhouse gas inventories)

สำหรับโครงสร้างการรายงานข้อมูลบัญชีก๊าซเรือนกระจก อ้างอิงตามคู่มือ 2006 IPCC GL แหล่งปล่อยและแหล่งดูดกลับก๊าซเรือนกระจกมีการจัดหมวดหมู่ไว้ทั้งหมด 4 ภาคส่วน ประกอบด้วย (1) ภาคพลังงาน (2) ภาคกระบวนการอุตสาหกรรมและการใช้ผลิตภัณฑ์ (3) ภาคเกษตรกรรม ป่าไม้ และการใช้ที่ดินอื่น ๆ และ (4) ภาคของเสีย อย่างไรก็ดี การรายงานบัญชีก๊าซเรือนกระจกของประเทศไทยในปัจจุบันได้มีการรายงาน

เเบ่งออกเป็น 5 ภาคส่วน ได้แก่

อย่างไรก็ดี ประเทศไทยได้เผชิญกับข้อจำกัดและช่องว่างหลายประการในการจัดทำบัญชีก๊าซเรือนกระจก ซึ่งส่งผลต่อคุณภาพของบัญชีก๊าซเรือนกระจก ประเทศไทยจึงมีเป้าหมายในการดำเนินงานแก้ไขปัญหาต่าง ๆ เพื่อปรับปรุงบัญชีก๊าซเรือนกระจกให้มีความโปร่งใส ความถูกต้อง ความสมบูรณ์ ความสม่ำเสมอ และการเปรียบเทียบได้ (TACCC) กิจกรรมหนึ่งคือ การสร้างเครื่องมือดิจิทัลในรูปแบบ แพลตฟอร์มกลางการจัดเก็บฐานข้อมูลก๊าซเรือนกระจกของประเทศไทย ขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวม จัดเก็บ คำนวณ รายงาน เชื่อมโยงและให้บริการข้อมูลบัญชีก๊าซเรือนกระจกร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้ง 5 ภาคส่วน เพื่อวิเคราะห์และคำนวณค่าการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก ตามมาตรฐานที่ IPCC กำหนด ณ จุดเดียว ซึ่งหน่วยงานทุกภาคส่วนสามารถใช้ประโยชน์จากข้อมูลดังกล่าวในการวางแผนบริหารจัดการประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้หลากหลายมิติ เกิดการเชื่อมโยงและเปิดเผยข้อมูลอย่างเป็นระบบตามมาตรฐานการเปิดเผยข้อมูล สามารถสื่อสาร รายงาน และเข้าถึงข้อมูลบัญชีก๊าซเรือนกระจกของภาครัฐและภาคประชาสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ

กรมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม